Gisteren ging de training over ‘thuis’. Thuis zijn in jezelf, je lichaam en de intimiteit van je woonsituatie en relaties. Maar ook thuis op de aarde en in je maatschappelijke positie.

Zodra dit soort thema’s aangeraakt worden, raak je ook de angsten aan. Angsten zijn als beschermers en gidsen. Angsten leiden je binnen de bekende paden. Ze voorkomen dat je onderuit gaat en de controle kwijt raakt over je leven en jouw ‘normaal’. Dankzij je angsten kun je je gevoel van ‘thuis’ waarborgen.

Hoe jij zelf deze ‘thuis’ situatie waardeert, wordt in onze wereld met name geïllustreerd door uiterlijk waarneembare waarde; geld, zekerheid en bezit. Idealiter is deze gelijk aan je innerlijke waarde; de mate waarin jij jezelf waardeert.

‘Thuis’ gaat je benauwen wanneer je ervaart dat je ‘thuis’ tè comfortabel of tè krap begint te worden. Aan de andere kant van thuis lonkt namelijk ‘je maximale potentie’. Het is het leven op aarde eigen dat het altijd op zoek gaat naar groei en ontwikkeling richting die potentie. Levenslust is de dan ook te herkennen aan de openheid en ‘zin’ die iemand laat zien jegens zijn eigen groei. Door fases van opbouw en afbraak zet je koers richting de realisatie van deze ingesloten potentie. Voor mensen is dat heel divers en op vele levensgebieden van toepassing. Direct verbonden aan angst is daarom scheppingsdrang; je eigen creativiteit en jezelf uitdrukken. Je oplossingsvermogen, je nieuwsgierigheid, je drang tot zelfrealisatie zijn allemaal expressies van je innerlijke scheppingsdrang. Hoe vrijer je je voelt en je je innerlijke waarde kan uitdelen, hoe makkelijker je kan ‘scheppen’ en jezelf ontwikkelen.

Gisteren, tijdens de opleiding, vatte een deelnemer zijn ‘innerlijke waarde’ kort samen. Hij had de armoede van zijn rijkdom ervaren, daarna de rijkdom van de ‘armoede’. Nu hij stilstond bij zijn innerlijke waarde concludeerde hij dat zijn waardering voor zichzelf vergelijkbaar was met ‘al het geld in de wereld’. Met de duidelijke kanttekening dat hij geen interesse had om het bezitten.

Energetisch werk maakt veel gebruik van metaforen en hij bedoelde dit niet letterlijk. Iedereen begrijpt dat het een geweldig voldaan gevoel geeft wanneer je ervaart dat je jezelf net zo waardeert als alles wat er in de wereld beschikbaar is op het gebied van geld.

In feite betekent dit dat je je vrij voelt. Helemaal vrij om te scheppen. De zekerheid die (altijd) nodig is als springplank naar je potentie en zelfrealisatie, heb je dan verinnerlijkt. Je kunt jezelf met een dergelijke innerlijke waardering beschikbaar maken voor datgene dat jij, vanuit jouw innerlijke waarheid en waardigheid, tot stand wil brengen of waaraan je je bijdrage wil leveren. Om te kunnen starten, heb je dan immers geen ‘toestemming’ meer nodig van materiële of menselijke omgevingsfactoren. Wanneer je jezelf kunt waarderen zoals al het geld van de hele wereld, is er geen motivatie meer in je om je ergens voor in te zetten waar je niet 100% achter staat. Of om je door de afkeuring van een ander te laten ontmoedigen. Je draagt dan bij vanuit jouw innerlijke waarheid en jouw innerlijke eenheid omdat je gewoon niet anders meer kunt.

Deze staat van aanwezig ‘zijn’ betekent dat je je helemaal thuis voelt in jezelf en op de aarde. Vrij om te zijn en om uit te drukken wie je in wezen bent. Je omstandigheden veranderen dan mee terwijl je aan je leven vorm en inhoud geeft.

Wat interessant is, is dat je voorgaande fases van armoede en rijkdom nódig hebt om te verschuiven van je ‘thuis’ voelen in je eigen leven door zekerheid, waardering van anderen en uiterlijke waarde naar ‘thuis’ voelen in je binnenwereld waar alleen jij nog regie voert over het kapitaal van je leven en waaraan dat besteedt wordt.

Het ultieme thuisgevoel in jezelf!