Even terug naar het begin; energie is informatie in beweging. Soms zet die beweging -of  remming- generaties lang door. We kennen de grote gebeurtenissen en verhalen in onze families over oorlog, armoede, sterven en ontberingen. Maar er is zoveel meer dat onze voorouders hebben meegemaakt en doorgegeven in hun adviezen, boodschappen en voorbeeldrollen. Werken met energie betekent ook (altijd!) dat je deze boodschappen uit je nabije en verre voorouderlijn tegenkomt. Hoe meer bewustzijn en erkenning voor deze invloeden er komt, hoe minder ze ongemerkt, en ongewild, onze huidige wereld vormgeven.

Een gewoon gezin uit het begin van de vorige eeuw. De oma verloor al jong haar moeder. Ze was de oudste van het grote gezin en werd verantwoordelijk voor het huishouden en de opvoeding van haar broertjes en zusjes. Veel te jong! Ze werd overvraagd en overbelast, en uit pure noodzaak verdeelde ze de taken over de andere kinderen. Alle kinderen stonden daardoor onder druk. Door de omstandigheden waren de kinderen vaak op elkaar aangewezen maar ontstond er ook onderlinge competitie en strijd om aandacht. Al met al een emotioneel onveilige situatie.

Oma trouwde met opa. Ze kregen 10 kinderen. De overbelasting zette voort. Het werk was nooit af. Vanwege het werk van opa als politiecommissaris verhuisde het gezin elke vier jaar. Het was namelijk niet de bedoeling dat opa een band zou opbouwen met zijn dorpsgenoten en daardoor chantabel zou worden. Het gevolg was dat de kinderen elke vier jaar van school veranderden. Er was weinig sociale inbedding noch steunende relaties. De neutraliteit van de politiecommissaris stond voorop! Vriendschappen waren nooit voor lang. Wederom een situatie van overbelasting en emotionele onveiligheid waar kinderen elkaar opvoedden en terechtwezen.

Bovenstaande voorgeschiedenis heeft zich vertaald als snelle verzelfstandiging bij de daaropvolgende generatie. Zij zijn grootgebracht om zo snel mogelijk op eigen benen te kunnen staan en niemand nodig te hebben. “We waren vroeg wijs”, noemde de dochter dat.

In deze familiegeschiedenis is door werkdruk een onbekwaamheid op het gebied van hulp vragen en aanbieden ontwikkeld. Alle betrokkenen hadden te maken met overbelasting en overvraging. De emotionele onveiligheid die hieruit voortkwam, heeft diepgaande pijn veroorzaakt, zoals gevoelens van tekortschieten, eenzaamheid, misverstanden, ondankbaarheid bij pogingen om te helpen, een onverzadigbare behoefte aan hulp, het ervaren van afwijzing of zelfs het vermijden van het vragen om hulp. Alle betrokkenen ervaren een innerlijk conflict rondom kwetsbaarheid, hulp en kracht. De persoonlijke ervaringen van de overgrootouders hebben een diepe impact gehad op de volgende generaties. Kortom, het thema van hulp draagt een grote emotionele lading.

Deze familie is niet de enige met dit thema en dat zien we ook op maatschappelijk gebied terug. Hulp vragen, krijgen en aanbieden is niet vanzelfsprekend in onze systemen, community’s en bedrijven. Het is een van de vele energetisch beladen thema’s die onze wereld vormgeven. Hoe meer we de werking van dergelijke thema’s herkennen en genezen, hoe optimaler we de wereld kunnen vormgeven.

Wat is transgenerationeel denken?

Transgenerationeel denken verwijst naar het proces waarbij je rekening houdt met de effecten en invloeden van vorige generaties op huidige en toekomstige generaties. Het gaat om het erkennen en begrijpen van de erfenissen, patronen, overtuigingen, trauma’s en sociale, culturele en economische omstandigheden die van invloed zijn op de verschillende generaties binnen een familie of gemeenschap.

Het concept van transgenerationeel denken komt voort uit de gedachte dat gebeurtenissen en ervaringen in het verleden, zelfs als ze enkele generaties teruggaan, nog steeds een impact kunnen hebben op de huidige generatie. Het begrijpen van deze invloeden kan helpen bij het identificeren van patronen, het doorbreken van negatieve cycli en het bevorderen van positieve verandering.

Transgenerationeel denken is relevant op verschillende gebieden, zoals psychologie, sociologie, geschiedenis, politiek en genealogie. Dit perspectief helpt ons bij het begrijpen van intergenerationele trauma’s, culturele overdracht van normen en waarden, gedachtegoed, tradities, economische ongelijkheden, politieke erfenissen en vele andere aspecten van menselijke samenlevingen.

Door transgenerationeel denken toe te passen, kunnen we bewuster worden van de complexe dynamiek tussen generaties en kunnen we streven naar een meer holistische benadering van sociale vraagstukken en beleidsvorming. Het biedt een kader om verleden, heden en toekomst met elkaar te verbinden en de impact van onze acties op komende generaties te overwegen.

Transgenerationeel denken gaat dieper dan alleen het begrijpen van historische gebeurtenissen en hun effecten op de huidige generatie. Het houdt ook rekening met de emotionele en psychologische aspecten van deze erfenissen. De ongeziene en ongemerkte invloeden.

Op persoonlijk niveau betekent transgenerationeel denken dat we ons ook emotioneel en psychisch bewust worden van onze eigen familiegeschiedenis, de ervaringen, vanzelfsprekendheden en trauma’s die onze voorouders hebben doorgemaakt en hoe deze ons beïnvloeden. Het kan bijvoorbeeld gaan om het onderzoeken van de levens van onze grootouders, overgrootouders en verdere voorouders, en het begrijpen van de uitdagingen waarmee zij werden geconfronteerd zodat we onze eigen mogelijkheden en beperkingen beter kunnen plaatsen.

Bij transgenerationeel denken worden familiepatronen en overtuigingen onderzocht, zoals gedragspatronen, communicatiestijlen, waarden en overtuigingen die van generatie op generatie zijn doorgegeven. Dit bewustzijn helpt ons om onze eigen gedragingen en denkwijzen beter te begrijpen en om eventuele negatieve valkuilen te onderkennen en doorbreken.

Daarnaast kan transgenerationeel denken ons helpen om onze persoonlijke identiteit beter te begrijpen. We zijn een product van onze familiegeschiedenis, en door inzicht te krijgen in de ervaringen en invloeden van onze voorouders, kunnen we onze eigen plaats in de wereld beter begrijpen.

Op een bredere schaal heeft transgenerationeel denken ook invloed op hoe we de maatschappij benaderen. Het moedigt ons aan om sociale kwesties te bekijken vanuit een historisch perspectief en te begrijpen hoe bepaalde ongelijkheden en problemen zijn ontstaan en nog steeds voortduren. Dit inzicht helpt bij het creëren van meer inclusieve en rechtvaardige samenlevingen voor toekomstige generaties.

Kortom, transgenerationeel denken gaat over het erkennen van onze verbondenheid met het verleden, het begrijpen van de invloeden van onze voorouders en het nemen van verantwoordelijkheid voor de impact die wij hebben op de toekomstige generaties. Het is een proces van reflectie, begrip en actie dat ons helpt om beter te begrijpen wie we zijn en welke rol we kunnen en willen spelen in de voortdurende stroom van de geschiedenis.