“In de energie vind je verhalen van de mens door de eeuwen heen. De werkelijkheid achter de werkelijkheid. Hetgeen waarop de werkelijkheid gestoeld is.” – Micheal Meade

In de fysieke realiteit, gebruik je je fysieke zintuigen om je te oriënteren op de materiële wereld om je heen. In de energetische realiteit van je ziel, gebruik je je innerlijke zintuigen om je te oriënteren; je aandacht, je focus, je perceptie, je geweten, je verbeeldingskracht en je wijsheid. De taal die daarbij hoort is niet lineair en fact-based maar beschrijvend, invoelend, gelaagd en waarheidszoekend.

Mystieke tradities en religies hebben talloze beschrijvingen voortgebracht over dit proces van oriënteren. Met name in de Griekse mythologie komt de ziel (Psyche) in talloze verhalen in dramatische toestanden terecht. In elk verhaal wordt steeds benadrukt hoe zuivere, innerlijke oriëntatie een universele voorwaarde voor uiterlijke vervulling is. Het sjamanisme heeft eindeloos veel verhalen die de levenswijsheid van eerdere generaties bevatten. In Europa kregen we na de mystiek van de Keltische traditie de ‘verlossende’ richtlijnen van de Christelijke religie om zuiverheid van de ziel te ‘garanderen’. Zo hebben alle tradities hun eigen interpretaties en verhalen over universele wetmatigheden die de loop van elk mensenleven beïnvloeden.

Kerstmis is zo’n verhaal.

De kersttijd is aangebroken en overal waar je kijkt word je getrakteerd op flonkerend licht. In alle wijsheidstradities speelt het licht een cruciale rol. Soms letterlijk, vaak energetisch, symbolisch en metaforisch. Het licht is een oneindig fascinerend onderwerp voor mensen.

Het licht van Kerstmis

Het licht van Christus

Het licht van de zonnewende

Het licht dat langzaam weer terugkeert op aarde

Het licht van verbeeldingskracht

Het licht van bewustzijn

Het licht van bewustzijn dat doordringt tot waar het niet is uitgenodigd. Het licht dat de donkerte opeist. Het licht dat het ongeziene zichtbaar maakt. Het onbespreekbare benoemt. Het ondraaglijke uitnodigt in het lichaam en tot voelen dwingt. Het licht dat zich daardoor bewust wordt van haar eigen kracht.

Maar ook het licht dat de donkerte niet kent omdat het confrontaties vermijdt. Het licht dat binnen haar invloed alles overziet en de ontkenning daarbuiten ontkent. Het licht dat al het leven op aarde begeleidt en zelden wenst te wachten op het donker.

Dat licht, dat vieren we deze maand.

Metaforisch ondergaat iedereen dagelijks zo’n kersttijd. Iedere dag balanceer je in jezelf je bewuste en onbewuste delen. Waar je je aandacht op schijnt, dat zet je in het licht. Daar verbind je je energie mee. Daar geef je je licht aan. Waar je aandacht naar toe gaat, daar volgt je energie.

Als ik iemands energiesysteem bekijk, zie ik waar iemand zijn bewuste licht op schijnt. Elk energiesysteem laat zien waar de energie naar toe beweegt en welke ongebruikte energie zich nog schuil houdt.

Donker en Licht

De Chinese filosofie schrijft het licht toe aan de yang kwaliteit van het leven. Het mannelijke, de zon, de focus, de helderheid, de richting, de impuls, het overzicht en de inspiratie.

De wijsheidstradities spreken behalve over het licht, ook allemaal over donkerte; de schaduw, de godin Kali, karma, trauma. Het onderbewuste zoals Carl Jung het noemde. Het Noorden op het Sjamanistische medicijnwiel; waar de vorm wordt teruggeven aan de aarde en de spirit bevrijdt, opdat nieuwe vormen tot leven kunnen komen. De donkerte heeft regie over het zgn. afbraakproces en wint vanaf de zomerzonnewende terrein. Vanaf de zomer neemt de donkerte toe en verdringt het de zonne-uren.

Donkerte wordt van oudsher toegeschreven aan de yin kwaliteit van het bestaan. De vrouwelijke kracht, de omzetting van oude vormen naar nieuwe vormen. Van destructie en trauma naar nieuwe levenskracht. Van lelijkheid naar schoonheid. Van niets naar iets. Van illusie, schijnzekerheden en zelfbedrog naar een nieuwe waarheid. Daar in de diepte wordt gehuild om het verlies van het oude náást het verlangen naar vernieuwing en bezieling. In deze diepte vindt de emotionele strijd plaats om het bestaan; zal er nieuw leven geboren worden? Zal het licht weer gevangen kunnen worden in een nieuwe vorm?

In totale donkerte is geen begin noch einde te kennen, slechts ondergaan. De fysieke dood, de emotionele dood, de mentale dood, de spirituele dood. Het einde van het ego, het einde van afspraken, van relaties, van ‘je groot houden’, van geheimen, van zekerheden en structuren. De dood van alles wat eerder onverwoestbaar leek. In de donkere diepte is alleen de opnemende en opeisende kracht van de aarde. De vertering en de compostering.

En daar, in die onverdraaglijke diepte sterft wat geen toekomstwaarde heeft. Wat je niet meer met je mee wilt dragen. Daar sterft wat z’n beste tijd gehad heeft. Daar verdwijnt de uiterlijke vorm en worden de elementen van elkaar gescheiden tot alleen nog de neutrale herinnering overblijft. De oorspronkelijke bouwstenen. De voedingsstoffen. Daar in het donker wordt alle vergane glorie teruggebracht tot zijn essentie. De essentie van het toegevoegde bewustzijn dat nooit verloren gaat. Een essentie waarmee naar hartenlust opnieuw gecreëerd kan worden. In deze chaotische donkerte heerst de afbraak die onbezielde vormen onmerkbaar omzet in voedsel voor nieuw leven.

Afbraak en Opbouw

De analogie tussen afbraakprocessen in de natuur en menselijke transformatieprocessen ligt natuurlijk voor de hand. Zowel individueel als collectief.

Als je om je heen kijkt, zie je overal afval en afgedankte spullen. Materiaal dat ooit waarde had maar nog niet opnieuw is geabsorbeerd in de kringloop van het leven. Overal om ons heen, zowel binnenshuis als buiten op straat, liggen hopen onverwerkt verleden. Bergen potentiële voedingsbronnen voor nieuwe vormen. Bevroren energie die geduldig wacht op haar afbraak.

Wanneer je trauma therapeuten aan het werk ziet dan hoor je in hun afgestemde taalgebruik dat ze zich beschikbaar stellen voor de emotionele ballast van hun cliënten. Ze stellen zich open voor het samen dragen van het zware emotionele afval. Ze helpen het afval te composteren tot alleen de neutrale bouwstenen overblijven en de cliënt lichter is en vrij om opnieuw te creëren.

Wereldwijd zien we hoe vrouwen hun eigen trauma, hun ontkende krachten en hun bevroren energie, opeisen door er licht op te schijnen. De omvang van seksueel misbruik, de afhankelijkheid, de uitbuiting en algemene uitputting van het vrouwelijke (in mannen, vrouwen en de aarde zelf) komt meer en meer aan het licht. We zien vrouwen hun niet gecomposteerde trauma opeisen en de pijn van oude overbodige structuren doorvoelen. Doorvoelen zolang als nodig is om de levenskracht die erin besloten lag te bevrijden. Ze beginnen met de ontmanteling van het slachtoffer verhaal en gebruiken de vrijgekomen energie voor creatie. Voor toekomstbestendige vormen.

Ook ik werk dagelijks met licht en donker. Iedere dag bekijk ik energievelden van mensen die zich niet verbonden voelen met zichzelf, met anderen of met hun leven. Vaak nog nooit gevoeld hebben. Ze ervaren de pijn van uitsluitend naar buiten gericht leven. Ze ervaren gebrek aan tijd en moed om te verteren, te composteren en gewoon te zitten met zichzelf. Soms tot het punt dat deze pijn zich opdringt via lichamelijke pijn. Of in de emotionele pijn van tekortschieten en schuldgevoel. Of in de spirituele pijn van eenzaamheid en een onvervuld hart.

Kerst: De terugkeer van het licht

Iedereen balanceert dagelijks tussen licht en donker. Tussen eigen belang en integer handelen. Tussen conformeren en innerlijke waarheid. Tussen helderheid en verwarring. Tussen je kracht en hetgeen je ondermijnt. Tussen vasthouden aan het oude vertrouwde én het nieuwe dat al aan je trekt. Tussen zinloze ballast rondsjouwen en nieuwe toekomstwaarde creëren. Tussen je eigen licht en je nog-niet-schijnende-licht.

Na de kerstdagen keert het licht weer terug op het Noordelijke halfrond. Het uitbundige kerstdiner is sinds jaar en dag een blijk van vertrouwen in de kringloop van het leven en de terugkeer van het het licht. We vieren ons vertrouwen in het licht. Tijdens de meest donkere dagen van het jaar stellen we onszelf gerust door te eten en te feesten. We herinneren onszelf aan de zon die de dode aarde weer tot leven zal wekken en ons van voedsel zal voorzien.  Zelfs als de natuur even geen enkel teken van leven geeft.

Vanuit je vertrouwen in de eeuwige terugkeer van je licht, is Kerst de tijd om af te ronden wat je niet langer met je mee wilt dragen de toekomst in. De donkere dagen voor Kerst genereren je voedingsbodem voor het nieuwe jaar. In de donkerte laat je je aandacht krakend, wroetend en peuterend afdalen in je eigen onderwereld waar de vruchtbare energie voor de lente opgehaald kan worden. En damn…. dan maar bidden dat het licht niet voorgoed sterft.

 

Ik wens iedereen het licht van zijn volledige bewustzijn.

Tot in 2020!

Ik steun Stichting Fian bij hun werk in Yogyakarta, Indonesië. Als je het goed hebt, en je wilt graag wat extra’s geven in deze tijd, kun je voor €15,-/maand al het salaris van een leraar betalen en voor €45,-/maand iemand die ‘s nachts bij de kinderen is.

Als je het leuk vind om te leren werken met je eigen intuïtieve zintuigen, ben je van harte welkom tijdens de introductieles Energetisch Waarnemen op 25 januari te Nigtevecht. Leuk om samen te doen, zodat je je ervaringen ook na afloop nog kunt delen met iemand.